vrijdag 25 juli 2014

INDONESIË; JAKARTA. 2014. (DEEL 12)

JAKARTA.

INDONESIË 2014.

WOENSDAG - RABU 2 JULI 2014.


De laatste week van deze reis verbleven we in Jakarta. Jakarta met de voormalige namen Batavia en Djakarta is de hoofdstad van Indonesië. Het is een miljoenen stad waarvan het inwoners aantal schrikbarend blijft stijgen. Zo ook neemt het aantal auto's en motorfietsen toe met als gevolg een zware luchtvervuiling in en boven de stad. De stad ligt in het noord-westelijke deel van het eiland Java met de noordzijde aan de Java Zee. Komt de wind uit zee dan zal de luchtvervuiling boven de stad blijven hangen daar deze verder omringt is door het bergland.



Volgens de verdiepingen teller in de lift woonden we in die week op de 16e verdieping van een torenflat, van 45 verdiepingen volgens de teller , met enige andere gelijke gebouwen in het Surdiman Park.
Als we in de ochtend om 09.00 uur uit het raam keken konden we de toppen van de verder weg gelegen torenflats niet zien daar ze in een grauwe grijze lucht verborgen gingen. Oorzaak de luchtvervuiling boven de stad. In de verte stonden de files auto's en motorfietsen in de richting van het centrum. Het beloofde dan ook een benauwde en een hete stinkende dag te worden.

Na een ontbijt van een stevige fruitsalade en een kop koffie eerst de was gesorteerd, twee zakken was en twee pakken,  en naar de wasserij-stomerij gebracht in de parkeergarage van de flat. Voor het reinigen van de twee pakken die we hadden gedragen op de bruiloft werd maar €8,00 in rekening gebracht.



( Hele wijken laagbouw moeten plaats maken voor de moderne sky-line van de stad Jakarta.)

In de middag met een taxi naar de Shopping Mall Block M gegaan. In feite is het op een loopafstand, maar de slechte conditie van de trottoirs, de hitte en de luchtvervuiling weerhielden ons ervan te gaan lopen.
In Block M heeft onze vriend Hockey een kleine eetgelegenheid op de bovenste verdieping en het was er vanwege de ramadan zeer rustig. Toen ik vroeg of hij dit aan zijn omzet kon merken gedurende de vasten periode, gaf hij eerlijk toe dat hij zelfs meer omzet draaide dan buiten de vasten periode. Na zessen komen hele families naar de restaurantjes om zich vol te persen met voedsel en drinken. Volledig vol gegeten nemen ze ook nog het nodige eten mee dat ze weer voor zonsopgang nuttigen. het vasten is dus eigenlijk een grote façade of te wel schijn.

Al pratend genoten we van een heerlijke ijs-cappuccino en constateerden dat het buiten zwaar was gaan regenen. We besloten zodoende op tijd naar de flat terug te keren om niet uren in de file te zitten in de taxi.
Bij een restaurant onder in de flat bestelden we telefonisch het eten voor die avond. Zo volgden we op de televisie de debatten tussen de president kandidaten Joko Widodo en Prabowo Subianto.
Joko Widodo de huidige gouverneur van Jakarta is met wie je ook spreekt de favoriet van het volk die meer economische samenwerking wil met andere Aziatische landen en Australië.
Prabowo schoonfamilie van de Suharto's is stukken minder geliefd bij het volk en wil van het land een dictatoriale democratie maken. Dat is het laatste waar het volk nu in deze moderne tijd nog belangstelling in heeft. 


BIJGELOOF.

Zoals ik vermelde woonden we in de flat volgens de teller in de lift op de 16 e verdieping. Zo rees bij mij de vraag waarom de lift niet stopte op de vierde, dertiende en veertiende verdieping. Deze verdiepingen zijn er wel, maar worden uit bijgeloof voor deze getallen niet vermeld. Dus in feite zaten we niet zestien hoog maar dertien hoog en had het gebouw geen vijfenveertig verdiepingen maar tweeënveertig. Het is maar dat je het weet!

DONDERDAG - KAMIS 3 JULI 2014.

Laat opgestaan en na een verfrissende douche naar Block M gegaan waar we met Hockey hadden afgesproken. De lucht boven de stad zag weer grauw van de luchtvervuiling. Wandelen op straat is zelf vervuiling en een aanslag op je longen. Dus is het taxi in en uit en dan in de airconditioning  van de gebouwen.
Zo ben je in principe meer tijd onderweg dan dat je ergens bent.

Vlak bij Block M op een korte loopafstand ligt het Manadonese restaurant Rarampa waar Hockey ons mee naar toe nam voor een uitgebreide lunch.
De gerechten die we kregen voorgezet smaakten overheerlijk en waren volgens traditioneel recept bereid.





Vlak tegenover het restaurant lag een klein park als een oase van rust in deze jachtige drukke stad. Opvallend was het bord met afbeeldingen wat niet was toegestaan in het park. 
Van links naar rechts en boven naar beneden als volgt:
Verboden buiten de paden te wandelen. Geen vernielingen aan te richten,
Verboden om de bloemen af te plukken, Verboden voor motorvoertuigen, Verboden om afval op de grond te gooien, verboden om eten te venten, Verboden om alcohol te gebruiken en verboden om bomen om te hakken of takken ervan. 
Kan je niet lezen dan zijn de afbeeldingen duidelijk genoeg zou ik zeggen.                                                                                                   


Na de lunch vertrokken we met een taxi naar ergens in een rustige buitenwijk aan een kleine rivier gelegen woning van oude bekenden die we vroeger op Bali hadden leren kennen en waar we via face-book weer contact mee hadden gekregen. Ook daar was het vergeleken met de binnenstad een oase van rust en kon je zowaar vogels horen zingen.
Na een gezellige middag met een praatje en een koud biertje keerden we terug naar de flat om ons op te frissen. In de avond zouden we uit eten gaan met vrienden van Hockey in een Hainan Chinees restaurant.


Het werd een gezellige avond met heerlijke gerechten. Deze avond bijtijds naar bed gegaan daar we de volgende ochtend vroeg op moesten daar we met een busje dat verbinding onderhoud tussen Jakarta en Bandung naar de laatst genoemde plaats zouden gaan om een oude vriendin te bezoeken.


Geen opmerkingen:

Een reactie posten